Krywulka-misterna ozdoba hand made

Nieodłączną częścią łemkowskiego stroju kobiecego jest krywulka, wyjątkowa ozdoba utkana ze sznurków ozdobionych drobniutkimi koralikami. Zachwyca wszystkie turystki, które zarezerwowały domki na wynajem w Bieszczadach i chciałyby mieć stąd jakąś pamiątkę. Nie żadną chińszczyznę czy masową produkcję, tylko prawdziwą ręczną robotę. A trzeba zaznaczyć, że krywulka wymaga wielu godzin precyzyjnej i cierpliwej pracy.

Tradycja koralikami utkana

Krywulka to rodzaj naszyjnika albo kryzy, którą nosi się pod szyją, przeważnie na koszuli lub bluzce. Ozdoba przez wiele lat stanowiła o zamożności właścicielki, a największa mogła składać się nawet z pięciu tysięcy koralików.

Nie ma długiej historii, bo wpisała się do tradycji dopiero w dwudziestoleciu międzywojennym, jednakże rozpowszechniła się po całych Karpatach, począwszy od Huculszczyzny a skończywszy na Łemkowszczyźnie. Oprócz tego miała swoje odpowiedniki na Półwyspie Bałkańskim, w Rumunii i Mołdawii, ale wszędzie przypominała koronkę utkaną z maleńkich paciorków. Różniły ją nazwy, bo samą krywulkę nosiły wyłącznie Łemkinie, natomiast znane były jeszcze sylianki noszone przez Hucułki i drobynki przypisane do mieszkanek Bojkowszczyzny. Ciekawostką jest też jedyna męska odmiana naszyjnika, noszona przez huculskich mężczyzn, a nazywana gerdanem. Różniły się także kolorystyką, sama krywulka zawsze była zdominowana odcieniami czerwieni.

Dzisiejsza krywulka

Dziś wciąż można spotkać w Bieszczadach rękodzielników i artystów, którzy wykonują te naszyjniki, a także paski, bransolety czy opaski z wykorzystaniem tej samej techniki. Jeśli zdecydujecie się na noclegi w tych okolicach, szukajcie straganów lub galerii z rękodziełem ludowym. Tam kupicie na pamiątkę krywulki w różnych odsłonach. Piękna, misterna robota.